کد مطلب:43285 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

همسرم دوست ندارد كسي از او ناراحتي داشته باشد حتي دشمن. آيا اين امر صحيحي است؟

اصل مهرورزي به ديگران حتي به دشمن حاكي از روح لطيف و صفاي باطن است. قرآن كريم پيامبر اكرم(ص) را رحمة العالمين معرفي مي كند و مي فرمايد: و ما أرسلناك إلا رحمة للعالمين؛



تو را نفرستاديم مگر كه مهر و رحمت براي جهانيان باشي.[24] يعني نسبت به خطرناك ترين دشمنانت نير رحمت داشته باشي و به آنان نيز محبت كني.



از سيرة آن حضرت استفاده مي شود كه سمبل عشق و محبت انساني بوده است. وقتي از كنار كوه احد مي گذشت، با چشمان پر فروغ و نگاه پُر از محبت، اُحد را مورد عنايش خويش قرار داد و گفت: كوهي است كه ما را دوست دارد و ما نيز آن را دوست داريم.[25] از اين سخن معلوم مي شود كه رسول اكرم(ص) نسبت به همه چير مهر مي ورزيد حتي حيوانات و جمادات.



امام علي(ع) نمونه اي ديگر از مهرورزي است. آن حضرت دربارة قاتل خود ابن ملجم فرمود: مي خواهم زنده بماند، اما او مي خواهد مرا بكشد.[26] از اين رو در بستر بيماري موقع ضرب خوردن باز از دشمن خود غافل نيست و به همگان توصيه مي كند آب و غذا به او بدهند.







به جز علي كه گويد به پسر كه قاتل من

چو اسير توست اكنون، به اسير كن مدارا

اين سخن به معناي آن نيست كه با هر كسي مطابق ميل و خوشايندش عمل كنيم و با او طوري رفتار كنيم كه خوشش بيايد و لزوماً به سوي ما كشيده شود. از اين رو در اسلام در كنار تولي، تبري مطرح شده است.



انسان مؤمن نمي تواند با همه از در آشتي در آيد، چنان كه نمي تواند با همه قهر باشد. جاذبه و دافعه هر دو لازم و ضروري است. قرآن مجيد مي فرمايد: نمي يابي گروهي را كه به خدا و روز جزا ايمان داشته باشند، ولي با مخالفان خدا و رسول او دوستي كنند، گرچه مخالفان پدران يا پسران يا برادرانِ يا خويشاوندانشان باشند.[27]



در حديثي از رسول خدا(ص) آمده است: اي بندة خدا، دوستي و دشمني خود را براي خدا و در راه او قرار ده. براي خدا دوست بدار و براي خدا دشمن بدار، زيرا جز از اين طريق به ولايت الله نمي توان رسيد و جز از اين راه كسي طعم ايمان نخواهد چشيد.[28]

[24] انبياء (21) آية107.



[25] بحارالانوار، ج 21، ص 248.



[26] همان، ج 42، ص 193.



[27] مجادله (58) آية 22.



[28] بحارالانوار، ج 66،ص 236.